Η ιδιοπαθής υπέρταση, δηλαδή υπέρταση για την οποία δεν υπάρχει εμφανές αίτιο, αποτελεί το 95% των περιπτώσεων υπέρτασης. Το υπόλοιπο 5% αποτελεί τη δευτεροπαθή υπέρταση, δηλαδή την παθολογικά αυξημένη αρτηριακή πίεση, για την οποία υπάρχει εντοπίσιμο αίτιο. Συνήθως οφείλεται σε νεφραγγειακή υπέρταση, νεφρικές παθήσεις ή παθήσεις των επινεφριδίων.

 

Είναι γνωστό πως η κληρονομικότητα παίζει σημαντικό ρόλο στην υπέρταση, αλλά επηρεάζεται και από εξωγενείς (περιβαλλοντικούς παράγοντες), οι οποίοι αυξάνουν την αρτηριακή πίεση σταδιακά στο πέρασμα του χρόνου, καθώς ο άνθρωπος γηράσκει.

 

Οι περισσότερο γνωστοί παράγοντες, είναι η υψηλή λήψη αλατιού, η μειωμένη λήψη καλίου (που περιέχεται για παράδειγμα στα λαχανικά και φρούτα), η παχυσαρκία (ιδιαιτέρως η κεντρικού τύπου παχυσαρκία), η μειωμένη φυσική άσκηση και η αυξημένη λήψη αλκοόλ (παροδική επίδραση)

 

Ο σημαντικότερος παράγοντας που μπορεί να προκαλέσει αύξηση της αρτηριακής πίεσης, είναι το αλάτι. Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει πως η αύξηση της πίεσης συμβαίνει σε όλες τις κοινότητες, όπου η ημερήσια λήψη αλατιού υπερβαίνει τα 6 γραμμάρια ανά ημέρα (6 g/day).

 

Ενδιαφέροντα στοιχεία λάβαμε από μία μελέτη που έγινε σε 2 χωριά της Πορτογαλίας. Οι κάτοικοι του ενός χωριού έλαβαν ειδικές οδηγίες προκειμένου να περιορίσουν τη λήψη του αλατιού από τη διατροφή, ενώ στο άλλο χωριό οι κάτοικοί του συνέχισαν να λαμβάνουν τη συνηθισμένη διατροφή τους, πλούσια σε αλάτι. Στο τέλος της μελέτης, η οποία διέρκησε 2 χρόνια, υπήρξε σημαντική διαφορά στην αρτηριακή πίεση ανάμεσα στους κατοίκους των 2 χωριών.

 

Πολλές κλινικές μελέτες σε υπερτασικούς αλλά και σε νορμοτασικούς (άνθρωποι με φυσιολογική πίεση), έχουν δείξει πως μικρή μείωση του διαιτητικού αλατιού από τη συνηθισμένη δοσολογία των 10-12 γραμμαρίων ανά ημέρα στα 6 γραμμάρια ημερησίως, προκαλεί σημαντική μείωση της αρτηριακής πίεσης σε διάστημα 1 μήνα.

 

Αυτή η μείωση της πίεσης, μεταφράζεται σε μείωση κατά 7mmHg (στήλες υδραργύρου) σε υπερτασικούς και σε 4 mmHg σε νορμοτασικούς.

 

Αυτό, μεταφράζεται σε μείωση κατά 24% στους θανάτους από εγκεφαλικό επεισόδιο και σε 20% μείωση στη συχνότητα της καρδιαγγειακής νόσου!

 

ΟΔΗΓΙΑ: Η ημερήσια λήψη αλατιού πρέπει να μειωθεί από το σημερινό 10-12 γραμμάρια ανά ημέρα, σε περίπου 6 γραμμάρια ανά ημέρα.

 

Στις αναπτυγμένες χώρες, 75-80% του αλατιού προσλαμβάνεται από τις τροφές (το αλάτι είναι μέσα στις τροφές «κρυμμένο»). Αυτό συμβαίνει κυρίως με την κατανάλωση έτοιμων φαγητών (πχ επεξεργασμένα κρέατα, εστιατόρια και ταχυφαγεία, καντίνες).

 

Ο καταναλωτής μπορεί να παρέμβει μόνο στο 15% του διαιτητικού αλατιού που λαμβάνει!

 

Παρόλα αυτά, η αύξηση του διαιτητικού καλίου, με την κατανάλωση φρούτων και λαχανικών τουλάχιστον 5 φορές την ημέρα, έχει συσχετισθεί με μειωμένη πίεση και καρδιαγγειακών επεισοδίων.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Σε καμία περίπτωση δε γίνεται σύσταση για την ολική εγκατάλειψη κατανάλωσης αλατιού, διότι το αλάτι είναι απαραίτητο για την επιβίωση μας. Επιπρόσθετα, δε γίνεται σύσταση για την κατανάλωση συμπληρωμάτων καλίου, τα οποία σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να αποβούν επικίνδυνα για την υγεία μας. Ρωτήστε το γιατρό σας για περισσότερες πληροφορίες.